Yazı: Yağız Gençİllüstrasyon: Selman HoşgörTasarım ve sanat kavramları altında tanımlanmış onlarca disiplin var. Mimarlık, grafik tasarım, resim, animasyon gibi her disiplinin eğitim kurumlarında ayrı bölümleri, iş dünyasında ayrı sektörleri, yayıncılıkta ayrı kaynakları var. Ancak son dönemde tasarım ve sanat dünyasında fark yaratan çalışmalara baktığınızda bu çalışmaların multidisipliner bir yaklaşımla ortaya konulduğunu görüyoruz.Multidisiplinerlik tanım olarak farklı branşların bir arada olması anlamını taşıyor. Örneğin bir binanın tasarımı için mimar, iç mimar, inşaat mühendisi, peyzaj mimarı gibi farklı disiplinlerden temsilcilerin bir arada çalışması en temel multidisiplinerlik örneklerindendir. Ancak günümüzde fark yaratan işlerin ortaya çıkmasını sağlayan, multidisiplinerliğin bazı projelerde o işin doğası gereği farklı disiplinlerin bir arada yürüttüğü bir takım çalışması olmasının ötesinde, beklenmedik disiplinlerin bakış açılarının da katılmasıdır. Bina örneği üzerinden düşündüğümüzde mimar, iç mimar, inşaat mühendisi gibi disiplinlerin haricinde biyo-tasarım disiplini de sürece dahil olduğunda, organik örüntülerin tasarıma yansıması, doğayla uyumlanma ve dünyadaki ayak izini minimuma indirme hatta insanlar haricinde farklı canlıların ihtiyaçlarını da gözetme gibi ek değerler ortaya çıkabilir ve son tasarım pek çok alanda fark yaratıp ilham verebilir.Yeni medya sanatçısı Refik Anadol’un dünya çapında ses getiren çalışmaları da multidisipliner üretime ilham verici birer örnek. Fark yaratan işlerini ne mezunu olduğu fotoğraf ve video disiplinleriyle, ne de yüksek lisans eğitimi aldığı görsel iletişim tasarımı disipliniyle sınırlayabiliriz. Eğitimini aldığı bu disiplinlere ek olarak görselleştirmede kullandığı görsel, işitsel veya sayısal verileri bir algoritma ile işlemesi ve mapping tekniğini uyguladığı eserlerinde ortaya koyduğu mekânsal tasarım, farklı disiplinlere işaret eder. Ortaya çıkan eserlerin etkileyiciliği ve derinliği de farklı disiplinlerin bir arada kullanılması yani multidisiplinerlik yaklaşımından geliyor.Tasarımı geliştirme sürecini destekleyen en önemli faktörlerden biri ürüne farklı bakış açılarıyla yaklaşmak, farklı sorular sormaktır. Daha önce düşünülmeyen boyutları düşünmek her tasarıma farklı derinlikler, tasarımcıya da yeni bir ufuk kazandırır. İllüstratör Meltem Şahin’in uzun zamandır üzerinde çalıştığı Instagram filtre tasarımları tam da bu yaklaşımın bir sonucudur. Hem tasarımcıların hem de kullanıcıların hayatına çok hızlı giren bu alanda üretim yapmak Meltem’i ve bu alanda çalışan pek çok tasarımcıyı yepyeni sorular sormaya itmiştir. Filtreler birer sanat eseri midir, bir tasarımcı teknolojik araçları kullanarak sanatını nasıl herkese ulaştırır gibi sorular bu yaklaşım sayesinde Meltem’in tasarım sürecine dahil olurken diğer yandan da bu yeni yolda yeni sorularla karşılaşır ve kendi disiplininin ötesinde bir öğrenme ve keşfetme deneyimine başlar. Bu türde deneyimler multidisiplinerliğin vazgeçilmezi ve en büyük tetikleyicisidir.Günümüz üretimlerinin multidisipliner bir anlayışla ortaya konmasını şart koşan bir diğer konu da farkındalığımızın geri dönülemez bir biçimde artması. On yıllar önce kurulan pek çok düzenin hem çevresel hem de toplumsal olarak neden olduğu zararların geniş kitleler tarafından algılanması maalesef yeni yeni gerçekleşiyor. Fabrikasyon sistemlerinin yarattığı çevresel zararlar, çeşitli sistemlerin bireylerin hayatlarında yarattığı uzun vadeli zararlar ve çok daha fazlasına dair yıllar önce öngörülen sonuçlarla yüzleştiğimiz günümüzde bu hataları yeniden tekrarlamamak için farkındalığımızı geliştirmeye başladık. Bunun tasarıma yansıması ise her yeni üretimin sürecinde bu üretimden etkilenecek farklı alanlar da gözetilerek multidisipliner bir bakış açısı geliştirmek şeklinde oldu.Günümüzden uzun zaman önce, insanlık tarihi için çok önemli gelişmelerin yaşandığı bir dönemde yaşamış ve bu dönemden adını almış bir grup insan da multidisiplinerliğin bilinen temsilcilerindendir. Rönesans insanları adı verilen bu insanlar pek çok branşta aynı anda çalışmalar yürüten çok yönlü isimlerdir. Filozof, astronom, mimar, mühendis, mucit, matematikçi, anatomist, müzisyen, heykeltıraş, botanist, jeolog, kartograf, yazar ve ressam kimliklerini bir arada taşıyan Leonardo Da Vinci en tanınan Rönesans insanıdır. Rönesans döneminde farklı alanlarda çalışmalar yapmak ve çok yönlülük teşvik edilirken günümüze yaklaştıkça uzmanlaşma adına disiplinler birbirinden gittikçe ayrılmış ve netleşen sınırlar multidisiplinerliğin hızını kesmiş.Köklü ekoller branşların sınırlarını belirgin bir şekilde çizmeyi teşvik ederken, yeni nesil geliştirdiği yeni düşünce yapılarıyla ve farkındalığı yüksek dünya görüşleriyle bu sınırları her geçen gün daha da bulanıklaştırıyor. Günümüzde iş hayatı-özel hayat, kadın-erkek gibi kavramlar bulanıklaşıp kalıpların dışına çıkılırken hali hazırda aynı kökenden gelen tasarım ve sanat disiplinlerinin sınırlarının yok olması da şaşırtıcı değil. Hayata bakışından başlayan sınırsız yaklaşımını üretimlerine taşıyan bu topluluk artık dünyayı şekillendiriyor, bu multidisipliner nesil daha iyisi için tasarlamayı ve üretmeyi sürdürüyor.

⚙️ Multidisipliner Nesil

Akordeon şeklindeki pilileri teknoloji yardımıyla kıyafetlerle buluşturan, avant garde kesimlerin öncüsü ve de büyülü parfümlerin fikir babası, 5 Ağustos günü aramızdan ayrılan ünlü Japon moda tasarımcısı Issey Miyake'nin ilginç yaşam öyküsünü ve tasarım yolculuğunu sizlerle paylaşıyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660296646300.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> 1938 yılında Japonya Hiroşima'da doğan tasarımcı, ilginç ve zorluklarla dolu yaşam öyküsünü 2009'a kadar kimseyle paylaşmadı. 7 yaşındayken savaş nedeniyle ailesiyle Hiroşima yakınlarındaki bir köye taşınan Miyake'nin hayatı, 1945 yılının 6 Ağustos sabahı okuldayken, atom bombasının yarattığı ani parlamayla tamamen değişti. Patlamanın 2.3 kilometre uzağındaki evlerine, annesini aramak için tek başına giden 7 yaşındaki Issey, annesini ağır yaralı bulmuş. Annesine 3 sene boyunca bakan Issey, bu süreçte radyasyon nedeniyle hastalanmış. Radyasyonun neden olduğu yanıklar ve kemik hastalığından kurtulamayan annesi de 3 sene sonunda ölmüş. Annesinin ölümünün ardından tasarımcıyı hayata bağlayan şey, resim yapmak olmuş. Birçok arkadaşını genç yaşta radyasyon kaynaklı hastalıklardan kaybederken Miyake, hiçbir zaman 84 yaşına kadar hayatta kalacağını da düşünmemiş. Belki de tam da bu nedenle kalan kısa zamanını risk alıp tasarıma yönelmeye adamış.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660296508858.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">BAOBAOMiyake'nin tasarıma yönelmesi ablasının moda dergilerini incelemesiyle başlamış. Moda eğitimi görmesi o dönemde mümkün olmadığı için, Tama Sanat Üniversitesi'nde grafik tasarım okuyarak hem kendi istediği alana yaklaşırken hem de babasını sakinleştirmeyi hedeflemiş. Japonya'da moda eğitimi alması mümkün olmadığı için Japon Hükümeti yurt dışına çıkışlara izin verir vermez Miyake kendisini -neredeyse parasız bir şekilde- modanın başkenti Paris'e atmış. 1965'te Chambre Syndicale de la Haute Couture'da eğitim almış ve stajyerliğini Guy Laroche ve Hubert de Givenchy'nin yanında yapmış. 1968'de öğrencilerin başlattığı burjuva karşıtı protestolarda yerini alan tasarımcı, klasik "couture" eğitimini geride bırakarak, daha geniş kitlelere yaratıcı ve kullanışlı kıyafetler tasarlamayı aklına koymuş. Bunun sonucunda, 1969 yılında yolunun New York'a düşmesi neredeyse kaçınılmaz olmuş. Burada seri üretim tekniklerini öğrenen tasarımcı, 1 sene sonra radyasyon kaynaklı hastalığının nüks etmesiyle, tedavi için Japonya'ya geri dönmüş. İşte tam da bu süreçte, arkadaşlarının maddi destekleriyle, Miyake Design Studio hayata geçmiş. Tokyo'daki ilk gösterisinde, mankenlerden biri üzerindeki Miyake tasarımlarını teker teker çıkarmış ve sonunda çıplak kalarak Japonya'da skandala neden olmuştur. Orijinalliğini kanıtlayan tasarımcı, 1973 yılından itibaren tasarımlarını Paris Moda Haftası'nda göstermeye başlamış.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660296344947.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pleats PleaseHayatta kalması bile bir mucize olan tasarımcının işleri, belki de bu mucizenin bizlere somut bir şekilde aktarılması. Hayatını modanın ve kumaşın sınırlarını zorlamaya adayan tasarımcı "Pleats Please" isimli -belki de en başarılı ve ikonik- tasarım konseptini antik Yunan dokuma tekniklerinden ilhamla, kumaşı yüksek ısıyla polyestere dönüştüren yeni plise makineleriyle oluşturmuş. Her materyalin kumaşa dönüşebileceğini savunan ve bunu çeşitli materyallerle de kanıtlayan tasarımcının en sadık müşterilerinden biri de Steve Jobs. Jobs'un giydiği siyah balıkçıları milimetresine kadar hesaplayan ve üreten de yine odur.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660296609937.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kıyafetlerinin yanı sıra parfümleriyle de ünlenen tasarımcı, ilk parfümünü 1992 yılında L'Eau D'Issey adıyla satışa sundu. "Su"dan yola çıkan tasarımcı, parfümlerinde de tasarım prensiplerini ortaya koydu. Gündelik hayata uyum sağlayabilen, doğal kokuları tercih eden tasarımcı, parfüm dünyasında da birçok tasarımcıya ilham vermiş.Issey Miyake'nin hayatını ve tasarımlarını birkaç yüz kelimeyle anlatmak tabii ki mümkün değil. Kendisini her zaman en iyi anlatacak şey yine tasarımları olacaktır.&nbsp;

5 Ağustos günü aramızdan ayrılan ünlü Japon moda tasarımcısı Issey Miyake'nin ilginç yaşam öyküsünü ve tasarım yolculuğunu sizlerle paylaşıyoruz.

Issey Miyake Mucizesi

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1634907393804.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Little Posters For Studio, Ahmet Berkin Ay" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Little Posters For Studio, Ahmet Berkin Ay Fotoğraf: sergi.gmk.org<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">1. Yaratıcı işler: 40. Grafik Tasarım Sergisi&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir?&nbsp;Sergi. Bu yıl 40. yaşını kutlayan Grafik Tasarım Sergisi, öğrenci projeleri dâhil 24 kategoride 222 grafik tasarımcıyı, 563 tasarımla ağırlıyor.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? MSGSÜ Tophane-i Âmire Kültür ve Sanat Merkezi&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 8 Kasım’a kadar&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Sergi, Türkiye’de grafik tasarım için bellek niteliği taşıyor.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Yolu Tophane’ye düşmeyecekler için sergi <a fr-original-style="" href="https://sergi.gmk.org.tr/40" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a> çevrim içi olarak da görülebilir.&nbsp;</li></ul>

Aposto İstanbul

Renkli dünyası ve ilginç hayal gücüyle bu &nbsp;bölümün konuğu Christi du Toit. Sanatçıyla hem iş hem de sanat olarak onun hayatındaki illüstrasyonu konuştuk.&nbsp;Christi son dönemde çok yoğun çalışıyorsun ne tarz işler yaptın ve yapıyorsun?&nbsp;Evet! Son dönemde çok yoğun çalışıyorum ve beni meşgul edecek bir sürü iş olduğu için de hayli mutluyum. Bir stüdyoda tam zamanlı pozisyonumu bırakıp yalnız çalışmaya karar verdiğimde, işi devam ettirecek yeterli proje olup olmayacağı konusunda hiçbir fikrim yoktu. Fakat bir şekilde yaptığım işler insanların dikkatini çekti. İnsanların benim işlerimi tanımaları genellikle sosyal medya sayesinde oldu ama tabii ki bağlantı ve önerilerin de etkisi fazla. Müzisyenler ve gruplarla çok çalışıyorum. Aynı zamanda festival ve etkinlikler için marka çalışması, paketlemeler için grafik, uygulamalar ve web siteleri için illüstrasyon, dergi ve bloglar için yazı işleri, reklam ajansları ile kampanyalar yaptım, sergiler düzenledim, animasyonlar ve filmler için illüstrasyonlar yaptım. Çalışmalarımda temaların ve kullanımın ne kadar çeşitli olduğunu görebilirsin. Bu da işi eğlenceli ve ilgi çekici kılıyor.&nbsp;İlhamını nereden alıyorsun? Neden grafik tasarım?&nbsp;İlham her yerden gelebilir. Briften, rüyadan, doğadan, başka insanların çalışmalarından (ve süreçlerinden), çevremdeki dünyadan... Liste sonsuza kadar uzatılabilir. Ben nasıl ilham aldığımı hiç bilmiyorum ki bu da bu soruyu zor kılıyor. Bazen nereden geldiğini bilmediğim bir fikir kafama takılıyor ve güzel oluyor o kadar. Sanırım illüstratör olarak çalıştıktan bir süre sonra belli bir düşünce yolu geliştiriyorsun ve bu da görsel problemleri çözmene yardımcı oluyor. Başlangıçta grafik tasarımı seçtim çünkü sanat eseri yaratma ihtiyacı duydum, aynı zamanda çalışmalarımın sadece dekoratif değil fonksiyonel olmasını istedim. İllüstrasyon, görsel sanat ve grafik tasarım arasındaki mükemmel dengeyi sağlıyor, bu yüzden de bana mükemmel bir seçenek gibi geldi.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/4/1625164935909.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.67" alt="Christi du Toit - Empirewithin" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çizimlerine baktığımızda dünya senin gözünden biraz farklı görünüyor. Genelde briflere göre mi yoksa kendi hayal gücüne göre mi hareket ediyorsun?&nbsp;Bazı müşterilerin çok belirli brifleri oluyor, bazılarının olmuyor ve senin yaratıcı yorumlamana açık oluyorlar. Bu eldeki projeye göre değişiyor. Daha resmileşmiş marka ve kuruluşların çoktan oluşturulmuş bir kişiliği ve fikirleri oluyor, bu yüzden de markalarını doğrudan yansıtan ve pazarla ilişki kuran daha belirgin istekleri oluyor. Bazı sınırlar olması gerçekten eğlenceli de olabiliyor, projeleri daha zorlayıcı ama modernize kılıyor. Kişisel çalışmalarım için ben genelde kendi ilgi alanlarımı yansıtıyorum. Bu, karanlıktan eğlence ve ilgi çekiciliğe doğru sıralanabilir. Kişisel çalışmalarımda bir sürü yeni deneyler yaparak gelecek projelerde kullanabileceğim yeni teknikler öğrenmeye çalışıyorum.&nbsp;Cape Town’ı çok seviyorsun, bu kentin mesleki anlamda sana kattığı bir şeyler var mı?&nbsp;Cape Town harika bir şehir. Çok yaratıcı aynı zamanda rekabetçi... Rekabet tabii ki iyidir, çünkü her yeni projede kendini zorlamanı ve çalışmalarını geliştirmeni sağlıyor. Güney Afrika bu sınıflandırmadan kurtulmaya çalışan insanları olan bir üçüncü dünya ülkesi. Bunun getirdiği ise insanları daha çok çalışmaya zorlayarak yapabileceklerinin en iyisini yapmalarını sağlamak, bu da Güney Afrikalılara daha çok uluslararası tanınma hakkı veriyor. Cape Town 2014 yılında “Tasarım Başkenti” unvanını aldı ki bu da çok büyük bir başarı ve açıkladığım şeyin kanıtı.&nbsp;Sanatçı ile sohbetimizin kalanı önümüzdeki haftanın Page’inde yer buldu.Sanatçının eserlerini <a fr-original-style="" href="https://www.behance.net/christidutoit" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ve <a fr-original-style="" href="https://www.christidutoit.co.za/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> inceleyebilirsin.

Page

“İlham her yerden gelebilir.”

Christi du Toit röportajı

Önce seni tanıyalım bize kendini / stüdyonu anlatır mısın?Kitap, süreli yayın, kimlik tasarımı üzerine iş ürettiğim bir tasarım pratiğim var. Bir de genellikle canım istediğinde yaptığım kolajlarım. İkisinin bazen çakıştığı da oluyor. 1989’da doğdum, nüfus cüzdanımda yazılı 3 ismimden kullandığım isim Kibele. New York’taki School of Visual Arts’ın tasarım bölümünden yüksek lisans (2015), Bilkent Üniversitesi İletişim Tasarımı Bölümü’nden (2012) lisans diplomam var. Bunların dışında Rhode Island School of Design’da kısa programında baskı resim, Parsons ve Central Saint Martins’de kısa zamanlı grafik tasarım programlarına katıldım, hepsinden çok şey öğrendim.<div data-hook="rcv-block13" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div><div data-hook="imageViewer" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><img data-fr-image-pasted="true" data-pin-url="https://www.tasarlayanlar.com/single-post/2018/03/13/eren-su-kibele-yarman" data-pin-media="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_de214757677146d3b234a8bc88f77d9a~mv2.jpg/v1/fit/w_949%2Ch_768%2Cal_c%2Cq_80/file.jpg" src="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_de214757677146d3b234a8bc88f77d9a~mv2.jpg/v1/fill/w_949,h_768,al_c,q_90/cf316d_de214757677146d3b234a8bc88f77d9a~mv2.webp" alt="" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></div><div data-hook="rcv-block14" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="image"> </div>&nbsp;<div data-hook="rcv-block15" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div>Proje/projelerinin hikayesinden bahseder misin?İlgimi çeken konularda iş yapıyorum. Kültür-sanat-edebiyat evreninde kalmaya çalışıyorum ama bazen yiyecek içeceklerle ilgili konulara da gönlüm ve elim kayıyor. Günün birinde bir uzay istasyonuna tasarlanacak bir şeyler olursa mutlulukla onu da yaparım gibi geliyor. Sanırım o zaman projelerimin ortak noktaları sıkıcı olmayan ve dünyaya olabildiğince az zarar verdiğine inandığım konularda olmaları.<div data-hook="rcv-block18" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div>Bir grafik tasarımcı olarak, posterler, kitap kapakları ve kimlik tasarımları gibi her biri ayrı spesifik çaba gerektirecek alanlarda işler üretiyorsun, bu süreç nasıl işliyor?İşin doğrusu, ben bu proje kategorilerini birbirlerinden çok farklı görmüyorum. Grafik tasarımcının hatta tasarımcının tek bir alanda özelleşmesi gereken biri olduğuna zaten inanmıyorum, ama elbette herkesin daha iyi olduğu konular, daha çok severek yaptığı projeler vardır. Dolayısıyla süreçler genellikle benzer: Projeyi iyice anlamam gerekiyor, kime ne gerekiyor, neden, vesaire. Önce biraz referanslara bakarak düşünürüm, bazen eskiz yaparım, bazen yapmam. Daha büyük ölçekli projelerde hazırladığım sunum üzerinden konuşmayı tercih ederim, çünkü verilmesi gereken daha fazla tasarım kararı oluyor- diyalog böyle hızlanıyor. Tek kişi olduğum için aynı anda çok fazla proje yürütme konusunda önceleri çok zorlanıyordum, şimdi biraz daha az zorlanıyorum. Aslında çok fazla parçaya bölünmeyi sevmiyorum, her şeyi kontrol edebilsem bir projeyi bitirmeden başka bir projeye başlamak istemezdim. Ama tabii gerçekler öyle değil.<div data-hook="rcv-block23" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div><img data-fr-image-pasted="true" data-pin-url="https://www.tasarlayanlar.com/single-post/2018/03/13/eren-su-kibele-yarman" data-pin-media="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_cb0dcb5a1c564a1ea8fb3338656dea8e~mv2.jpg/v1/fit/w_1000%2Ch_768%2Cal_c%2Cq_80/file.jpg" src="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_cb0dcb5a1c564a1ea8fb3338656dea8e~mv2.jpg/v1/fill/w_1024,h_768,al_c,q_90/cf316d_cb0dcb5a1c564a1ea8fb3338656dea8e~mv2.webp" alt="" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.34" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> <div data-hook="rcv-block29" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div><div data-hook="imageViewer" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><img data-fr-image-pasted="true" data-pin-url="https://www.tasarlayanlar.com/single-post/2018/03/13/eren-su-kibele-yarman" data-pin-media="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_3e534a4e409743c998edfcc8091b28d0~mv2.jpg/v1/fit/w_1000%2Ch_768%2Cal_c%2Cq_80/file.jpg" src="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_3e534a4e409743c998edfcc8091b28d0~mv2.jpg/v1/fill/w_1024,h_768,al_c,q_90/cf316d_3e534a4e409743c998edfcc8091b28d0~mv2.webp" alt="" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.34" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></div> Projelerinin kimlere ulaşmasını hedefliyorsun? Kimler için tasarladın?Projelerimin yer aldıkları alana göre hedef kitleleri farklı, ama isteyen herkesin kendine göre birşeyler bulabilmeleri hedefim sanırım. Belki bu yüzden genellikle çok katmanlılar.<div data-hook="rcv-block34" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div>Kitap kapağı tasarlarken içerikle kendi yorumun nasıl bir denge içerisinde? İçeriğe ne kadar bağlı hissediyorsun?Bana göre herhangi bir nesnenin kapağı, nesnenin içeriğinden bağımsız olamaz. Çünkü bir nesnenin kapağı çoğunlukla o nesnenin görsel bir temsili. Kitaplar için de bu geçerli elbette. Kişisel yorum, yaklaşım olmadan da tasarım olmuyor. (Olursa da boş, sıkıcı, en fazla güncel estetik trendlere uygun oluyor, sonra modası geçiyor.) Dolayısıyla yorum-içerik daima iç içe, birbirleriyle paslaşan hayatlar yaşıyorlar. Mutlaka içeriğe bir gönderme vardır, mesele sanırım üçüncü bir göze bu göndermenin ne kadar direkt ya da indirekt geldiği konusu ve bu seçimin sebeplerinin konuya uygunluğu.<div data-hook="rcv-block39" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div><div data-hook="rcv-block40" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div><div data-hook="imageViewer" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><img data-fr-image-pasted="true" data-pin-url="https://www.tasarlayanlar.com/single-post/2018/03/13/eren-su-kibele-yarman" data-pin-media="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_ed24ed200b354c359479283f6bdabbc8~mv2.jpg/v1/fit/w_1000%2Ch_768%2Cal_c%2Cq_80/file.jpg" src="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_ed24ed200b354c359479283f6bdabbc8~mv2.jpg/v1/fill/w_1024,h_768,al_c,q_90/cf316d_ed24ed200b354c359479283f6bdabbc8~mv2.webp" alt="" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></div> <div data-hook="imageViewer" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" tabindex="0"><img data-fr-image-pasted="true" data-pin-url="https://www.tasarlayanlar.com/single-post/2018/03/13/eren-su-kibele-yarman" data-pin-media="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_2a358410f38f4a3885569c1d39778df4~mv2.jpg/v1/fit/w_1000%2Ch_768%2Cal_c%2Cq_80/file.jpg" src="https://static.wixstatic.com/media/cf316d_2a358410f38f4a3885569c1d39778df4~mv2.jpg/v1/fill/w_1024,h_768,al_c,q_90/cf316d_2a358410f38f4a3885569c1d39778df4~mv2.webp" alt="" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></div>Favori işin hangisi? Neden?Çocuklarım arasında ayrım yapamayacağım.<div data-hook="rcv-block48" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div>Beraber çalışmak istediğin bir tasarımcı var mı? Neden o kişi?Benimle bir şeyler üretmek niyetiyle proje teklifi eden hiçbir tasarımcıyı şimdiye kadar hiç reddetmedim, işbirliğisevdiğim bir şey. Herkesin herkesten öğrenecek şeyleri var mutlaka. Herkesin güçlü yönleri farklı. O yüzden herkesle çalışabilirim.Ama şu aralar sürekli çizdiğim, kolajlarıma koyduğum bazı formların üç boyutlularını merak ediyorum- o yüzden malzeme ve üç boyut bilgisi benimkinden daha iyi birileriyle nesneler tasarlamak beni çok mutlu ederdi. Spesifik olarak birini söyleyemeyeceğim, takım tutmamaya çalışıyorum. İnsan bu sonuçta, sağı solu belli olmaz. Bugün çok severim, yarın abuk sabuk birşey üretir ya da söyler, sinir olurum, çalışmak istemem :)<div data-hook="rcv-block55" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;" type="paragraph"> </div>Son on yıl içinde favoriniz olan bir/birkaç grafik tasarım işinden bahseder misin? Sebepleri neler?Geçen sene keşfettiğim için sayılabilir bence: Salvador Dali’nin 1944 Vogue kapağı. Canı öyle istemiş, yapmış, olmuş vallahi.Merijn Hos’un her şeyi. Rengi bu kadar basılı da ve dijitalde iyi kullanan pek kimseyi bilmiyorum.James Victore’nin Esquire kapağı. Bu çağda dahi ilginç tipografinin ille de süper temiz görünen ve bilgisayarda yapılan bir şey olmadığını hatırlattığı için.Paul Sahre’in They Might be Giants ‘Glean’ albüm kapağı. O formların birbirine tam oturması.

Kibele Yarman'ı daha yakından tanıyalım.

Röportaj | Kibele Yarman

• Tasarım, odağını belirlerken fonksiyonu göz önünde bulundurmalıdır. Sanat çerçevesinde, hatta fütüristik dokunuşlarla şekillense bile işlevsiz bir tasarımın sürdürülebilirliği tartışılır. Çünkü tasarımı sadece sanat merkezli düşündüğümüzde içeriğini kaybetmeye başlarız. Aynı şekilde, yalnızca fonksiyon üstünden ilerleyen tasarım, belli noktalarda akışını kaybeder. Yani işleve odaklanırken ve yapıyı biçimlendirirken zihni bu şekilde sınırlandırmak aynılığı beraberinde getirdiği gibi sanatın yaratıcı etkisini geri planda bırakarak fonksiyonun yükseldiği başka formları da göz ardı etmemize sebep olabilir.<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-30T15:58:05.308Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Anna Kulachek" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Moskova’da yaşayan Anna Kulachek, Strelka Institute Tasarım ve Mimarlık okulunda art direktör. Kendisi uzun yıllardır grafik tasarım alanında çalışıyor ve font tasarımları üstünde oldukça dikkat çekici çalışmalar ortaya koyuyor. Tasarımcı, modüler bir düzen üstünden tasarımlarına şehrin katmanlarını da &nbsp;katarak daha oyuncu ve daha etkili formu yakalamaya çalışırken bir yandan da okunabilirliği tasarımın diğer elemanlarına etkisiyle değerlendiriyor.Tasarımcının çalışmalarına <a fr-original-style="" href="https://k-u-l-a-c-h-e-k.tumblr.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> erişebilirsin.

grafik tasarım ile ilgili hikayeler